Wydarzyło się

„Gazeta Grudziądzka”, 11 maja 1911 roku

Iława. Jak niebezpiecznem jest zimne piwo, mianowicie w cieplejszej porze roku, tego mamy nowy dowód. Kapitalista Leopold Böttcher ztąd napił się zimnego piwa, poczem zmarł nagle na paraliż serca.

Data:

udostępnij

Kronika NSZZ Solidarność Węzła PKP Iława

Ostatnio dodane

„To, co w tej kronice się znajdzie lub znalazło, powstało z inicjatywy Stanisława Kastrau, który postanowił, że doprowadzi do aktualności powstanie i działalność NSZZ Solidarność Węzła PKP w Iławie” – te słowa otwierają pierwszy tom kroniki Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Węzła PKP Iława.

Kronika liczy niespełna 100 stron. Znajdują się w niej materiały, dokumentujące okres stanu wojennego i dotyczące funkcjonowania kolejowej Solidarności między 1980 a 1992 rokiem, a wśród nich zdjęcia pierwszych działaczy iławskiej Solidarności, wycinki prasowe czy drukowane serwisy informacyjne.

„Z tego, co ja pamiętam oraz z wypowiedzi naszych kolegów, wiem, iż I Przewodniczącym NSZZ Solidarność Węzła PKP Iława był Jerzy Fajkowski” – pisze Stanisław Kastrau, ówczesny Przewodniczący Międzyzakładowej Komisji Związkowej NSZZ Solidarność Węzła PKP Iława. „Jego zastępcą był Zbigniew Śliwiński, a w zarządzie byli Kazimierz Dajos, Henryk Mozarczyk, Jan Łazarewicz, Renata Nawotka”.

Z zapisów, które dokonano w kronice, wynika, że z kolei w tzw. „lokomotywowni” pierwszym przewodniczącym był Waldemar Marcinkowski. Wśród założycieli Solidarności wymienia się zaś tam Marka Napierałę, Waldemara Marcinkowskiego i Jana Łazarewicza, którzy – obok Franciszka Kunickiego, Franciszka Kolka i Stanisława Kamińskiego – wybrani zostali na delegatów na I Krajowy Zjazd Solidarności. Dodatkowo, w komitecie organizacyjnym węzła znaleźli się Marek Napierała, Grzegorz Kwas i Kazimierz Dajos.

Siedziba NSZZ Solidarność Węzła PKP mieściła się w tzw. „Klubie Kolejarza”. Tam też znajdowała się siedziba Międzyzakładowego Komitetu Koordynacyjnego NSZZ Solidarność, którego przewodniczącym był Kazimierz Parowicz.

Jak wspomina Stanisław Kastrau, do powołania Solidarności w Iławie (według zapisów kroniki był to sierpień 1980 roku) doprowadziły docierające informacje z Gdańska oraz „niekończące się dyskusje w warsztatach i antykomunistyczne nastawienie pracowników”. W najaktywniejszym okresie do Solidarności należało od 1600 do 2000 osób.

Po wprowadzeniu stanu wojennego Służba Bezpieczeństwa zabrała wszystko, co znajdowało się w siedzibie kolejowej Solidarności, w tym dokumenty i sztandar, który zwrócono dopiero w 1989 roku, choć bez oryginalnego drzewca.

Sztandar był haftowany ręcznie przez siostry ze Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej z Jabłonowa Pomorskiego. Drzewiec do sztandaru wykonano w więzieniu, orła zaś odlali pracownicy Iławskich Zakładów Napraw Samochodów. Sztandar poświecono podczas uroczystości na placu przed kościołem pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny. W kronie znajdują się zdjęcia, dokumentujące tamto wydarzenie. Widać, że wzięły w nim udział setki mieszkańców Iławy.

Kolejne wpisy w kronice dotyczą końca lat ’80. Znajdują sie tam głównie sprawozdania z pielgrzymek kolejarzy, lokalnych i regionalnych obchodów Święta Kolejarza oraz spotkań okolicznościowych.

Kronika – strony tytułowe

Pierwsze trzy strony kroniki NSZZ Solidarność Węzła PKP Iława

Poświęcenie sztandaru

Działacze kolejowej Solidarności z początku lat ’80: (od lewej) Zbigniew Śliwiński, Franciszek Kunicki, Jerzy Fajkowski

Zdjęcia z uroczystości poświęcenia sztandaru Solidarności, która odbyła się na placu przed kościołem pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny

Dokumenty związkowe

Rejestr wyjazdów działaczy Solidarności z Iławy do Gdańska

Biuletyny

Święta i spotkania okolicznościowe

Inne

Michał Młotek
Michał Młotekhttps://www.michalmlotek.pl
Michał Młotek – mieszkaniec i miłośnik Iławy, znawca regionu, samorządowiec, radny

chętnie czytane